((يا ذَاالْفَضْلِ وَالْكَرَمِ!))
04 آذر 1393 توسط شفيعي
((فضل )) به معناى فزونى و فراوانى و زيادتى است . و معلوم است هرچيزى كه چنين باشد، بر ديگرى كه چنين نيست ، داراى برترى و كمال است . همچنين كسى كه داراى فضل در چيزى باشد، مى تواند از آن چيز به ديگران بدهد و ببخشايد. بنابراين ، فراوانى ، برترى و بخشش ، امورى هستند كه ((فضل )) بر آنها دلالت دارد.